Dag Reader,

het zijn vaak die kleine dingetjes die het verschil maken é.
Dankzij het duwtje dat ik kreeg van Heidi ("schrijf nog eens een mailing"), en dankzij de vragen die daarop gevolgd zijn, heb ik gisteren mijn eigen podcast kanaal gestart, en kijk, minder dan 24u later stuur ik je deze mail om aflevering 3 aan te kondigen.

Het zal niet altijd zo rap gaan é, maar het is volle maan, en dan past het om een extraatje te voorzien...

In de aflevering van vandaag gaat het over relaties. De vraag die ik in deze aflevering probeer te beantwoorden is de volgende: "Momenteel heb ik zelf heel erg behoefte aan het aantrekken van relaties die positiviteit, versnelling kunnen brengen. De juiste relaties ook om mijn inkomsten te vergroten. Hoe dat moet/kan daar mag je iets over schrijven."

het antwoord vind je hier:

​PODCAST Q&A Afl 2 over relaties​

maar ook hier in deze mail ga ik graag wat dieper in op relaties, het is het interessantste onderwerp. Ze zijn zo cruciaal. Dankzij relaties kunnen we ontwikkelen. Dankzij relaties komt het mens-zijn tot uiting. Elke relatie is een weerspiegeling van de relatie die je hebt met... jezelf!

Stel je voor dat er geen spiegels, geen foto's, geen video, geen glas zou bestaan, het zou moeilijk zijn om een zelfbeeld te krijgen. Bedenk dat elk woord dat je uitspreekt of schrijft te maken heeft met relaties! Woorden breng je naar buiten omwille van de ander, niet omwille van jezelf!

Het gebeurt heel veel dat we anderen de schuld geven van onze situatie. We geven daarmee de verantwoordelijkheid voor onze situatie, en dus voor ons leven, aan een ander.

Dat is heel gebruikelijk, maar niet correct.
We gaan pas echt groeien als we onze eigen verantwoordelijkheid opnemen, als we gaan erkennen dat we negatieve relaties hebben OMDAT we een negatief zelfbeeld hebben!!
We krijgen pas echt waardering als we eerst onszelf gaan waarderen!

Zelfliefde, zelfwaarde.
Het zijn weer dezelfde termen die terugkeren.

Een interessante gedachte brengt ons bij onze moeder.

We zijn uit onze moeder geboren, dus voor iedereen geldt dat de moeder de eerste mens is met wie we een relatie hebben. Maar eigenlijk klopt dit niet met de menselijke beleving!

Aanvankelijk is een baby niet zelfbewust. Een baby voelt zich één met de moeder, voelt zich een deel, een onderdeel van de moeder. De relatie die een baby heeft met de moeder is daarom geen externe relatie, maar een interne relatie. De baby is niet bij of met de moeder, de baby is de moeder. Alles wat de moeder aangaat wordt binnenin gevoeld. Het is een interne relatie, een relatie met het zelf.

Later, als het zelfbewustzijn ontstaat, leert de baby een nieuwe persoonlijkheid kennen: ik! De eerste 'ander' die een mens ontmoet in zijn leven is dus niet de moeder, maar zichzelf!!!
De relatie met jezelf is daarmee de eerste 'externe" relatie in je leven.

Het is dus een ontdekking dat we niet onze moeder zijn, maar dat we 'ik' zijn.
Vandaar dat een baby die begint te praten zo vaak "neen" ("ik ben twee en ik zeg nee") zegt. Het woord neen trekt namelijk een grens tussen het ik, het eigene, en het externe, het andere. Door neen te zeggen bevestigt het kind voor zichzelf het verschil tussen het ik en de ander, tussen het ik, en de buitenwereld.

Het 'ik' is dus eerst bij de moeder, en wordt pas eigen gemaakt als de ontwikkeling er rijp voor is. We worden dus niet alleen fysiek, maar ook geestelijk uit de moeder geboren.

Onze moeder is bijgevolg niet alleen de wortel van ons lichaam, ook van ons geestelijk leven, en dus ook van ons relationeel leven.

Als je aan je relaties wil werken, en daar diep in gaan, dan kom je onvermijdelijk uit bij de relatie met je moeder.

Ze hoeft niet aanwezig te zijn, ze hoeft niet in leven te zijn, om aan je relatie met je moeder te werken. Ze is altijd bij je als je dat wil, iedereen kan aan zijn of haar moeder denken.
Doe dat, en doe dat met liefde, want de liefde voor je moeder leunt heel erg dicht aan bij de liefde voor jezelf.

Bovenstaande ideeën zijn ook voor mij redelijk nieuw.

Het belang van relaties in mijn eigen leven werd in de lente van 2023 opgeschud en wakker gemaakt, toen ik de astrologische techniek ontdekte om de zielsmissie scherp te definiëren. Deze ontdekking leidde ertoe dat ik de kracht vond om uiteindelijk te scheiden van de moeder van mijn kinderen, de moeilijkste beslissing van mijn leven tot nu.

In het najaar van 2023 hoorde ik voor het eerst over de diepst mogelijke relatie die een mens kan beleven: de relatie tussen tweelingzielen. Begin dit jaar mocht ik beleven hoe tweelingzielen met elkaar verbonden zijn.
De fase van ervaring eindigde (zoals dat gaat) abrupt en de fase van het werk aan mezelf kwam op een diepere laag in een stroomversnelling.
Zo ben ik beginnen kijken naar de relatie met mijn eigen moeder. Het ziekteproces van mijn vader, en zijn overlijden 2 maand geleden, heeft bijgedragen aan deze ontwikkelingen.
Ik ben altijd het zorgenkind mijn moeder geweest, wat onze relatie niet gemakkelijk maakt, maar dankzij bovenstaande ontwikkelingen, heb ik voorbije zomer voor het eerst lange gesprekken gehad met mijn mama, waarbij er ook veel ruimte was om te luisteren. Open gesprekken.

Zelfliefde is zo hét thema geworden.

Werken aan onszelf mag niet komen uit de motivatie dat we (nog) niet goed genoeg zijn.
Werken aan onszelf is een uiting van liefde! Een vorm van zelfwaardering!

Zie jezelf graag, en waardeer jezelf om wie je bént (niet om wie je zal zijn), en breng naar buiten wat er binnenin is.
Zo trek je aan wat bij je past, zo word je vruchtbaar, en ga je stralen als de ster die je bent.